آیا دین اسلام دین فقر و گرسنگی است؟ علت فقر اقتصادی جوامع اسلامی چیست؟ 

برخی، خاستگاه چالش ها و نارسایی های مربوط به مسلمانان را دین و آموزه های آن می دانند (که این یکی از آسیب های دین شناسی است )، حال آن که عقب ماندگی و مشکلات مسلمانان مربوط به خود آنان است. اسلام چیزی است و مسلمان بودن چیزی دیگر.[1]

در اسلام مسلمانان به فعالیت های اقتصادی فرا خوانده شده و از فقر و هر گونه تن پروری و بیکاری نهی شده اند تا آن جا که کار در راه تأمین هزینه زندگی اعضای خانواده، ارزش جهاد در راه خدا را پیدا کرده است.[2] یکی از نویسندگان در ذیل تفسیر آیة 20مزمل می نویسد: «در آیه تلاش برای زندگی در کنار «جهاد فی سبیل الله» قرار داده شده و این نشان می دهد که اسلام برای این موضوع اهمیت زیادی قائل است. چرا چنین نباشد، در حالی که یک ملّت فقیر و گرسنه و محتاج به بیگانه، هرگز استقلال و عظمت و سربلندی نخواهد یافت؟! اصولاً «جهاد اقتصادی» بخشی از «جهاد با دشمن» است.[3]

امام صادق(ع) در خصوص اهمیت کسب روزی فرمود: «لا تکسلوا فی طلب معایشکم فأنّ آبائنا کانوا یرکضون فیها و یطلبونها؛[4] در تحصیل روزی تنبلی نکنید، زیرا پدران ما در این راه می کوشیدند و روزی را طلب می کردند». بر این اساس، اسلام مسلمانان را نه تنها به دوری از فقر فرا خوانده، بلکه آن را مانند جهاد دانسته است. بنابراین آموزه های دینی موجب فقر مسلمانان نیست.

فقر مسلمانان ریشه در عوامل دیگر دارد. ازجمله:

مطالعه در لینک زیر: